Αγαπημένα μου παιδάκια!
Μου λείψατε τόσο πολύ! Καταλαβαίνετε ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή λίγο καιρό ακόμα μέχρι να περάσει αυτή η δυσκολία που όλοι περνάμε και να ξαναβρεθούμε πάλι στο σχολείο μας και να κάνουμε μια από αυτές τις τεράστιες αγκαλιές που κάνουμε συνήθως όλοι μαζί! Τότε, σας υπόσχομαι ότι και φιλιά θα δώσουμε πολλά και χάδια και χαμόγελα και γέλια και τραγούδια.... Όμως ξέρω ότι δε φοβάστε, ότι είστε γενναίοι, γιατί είστε εσείς: η τάξη της κυρίας Σταυρούλας!!! Το ξέρω ότι δεν επιμένετε με το ζόρι να βγείτε έξω, το ξέρω πως δεν στενοχωρείτε τους γονείς σας που έχουν να φροντίσουν τόσα πολλά! Είστε μεγάλα παιδιά τώρα -κοντεύουμε να τελειώσουμε τη δευτέρα - οι γονείς σας σας εξήγησαν όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την πανδημία στη χώρα και τι πρέπει να κάνουμε όλοι. Θέλω με υπευθυνότητα να τηρείτε όσα σας λένε οι γονείς σας. Θα μαθαίνω για τη συμπεριφορά σας στο σπίτι και θέλω να με κάνετε περήφανη!!! Εύχομαι και προσεύχομαι για όλους σας! Τις επόμενες ημέρες θα μάθετε πώς θα επικοινωνούμε από εδώ και μπρος. Μπορείτε πάντα να μπαίνετε στο toarithmitiri, η κυρία όλο και κάτι θα έχει για σας!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου