Τα προβλήματα μαθηματικών είναι δύσκολα γιατί απαιτούν ανώτερες νοητικές λειτουργίες (ανάλυση δεδομένων, αξιολόγηση και κρίση στην επιλογή των κατάλληλων πράξεων, σύνθεση νέων δεδομένων, κτλ). Οι μαθητές έχουν ιδέες επίλυσης προβλημάτων -άλλες φορές ορθές, άλλες όχι κι άλλες ημιτελείς. Ο δάσκαλος παρακολουθεί τον τρόπο σκέψης κι εντοπίζει το λάθος για να το διορθώσει. Κάποτε όμως, ακούγεται μόνο η ιδέα ενός ή επηρεάζονται οι υπόλοιποι από μία ιδέα κι ο δάσκαλος δεν έχει σαφή εικόνα για να ανατροφοδοτήσει. Ένας ευέλικτος τρόπος είναι να σημειώσει ο καθένας (ή όσοι έχουν σκεφτεί έναν τρόπο λύσης), τη σκέψη τους. Κατόπιν οι ιδέες διαβάζονται, ο δάσκαλος αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες, οι μαθητές διδάσκονται από την πιο οικεία λύση: του συμμαθητή τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου