Στην περιοχή μας, συνηθίζονταν αυτές τις μέρες να βράζουν οι νοικοκυρές σιτάρι σε μπόλικο νερό και με την προσθήκη άλλων υλικών να το τρώνε σα γλυκό. Οι ντόπιοι κάτοικοι της περιοχής το φτιάχνουν την ημέρα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας και το λένε "βαρβάρα". Οι πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία το φτιάχνουν ξημερώνοντας του Αγίου Αντρέα και το λένε "αντρέα". Σήμερα, μια και η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Ανδρέα, η δασκάλα έφερε στην τάξη μια κατσαρόλα με έτοιμο βρασμένο σιτάρι αφού είχε φροντίσει να το καθαρίσει, να το πλύνει, να το "φουσκώσει" σε νερό όλη νύχτα. Μέσα σε αυτό το χυλό σιταριού προσθέσαμε ζάχαρη, καρύδια, κανέλα, καβουρδισμένο και αλεσμένο σουσάμι και σταφίδες. Τα ανακατέψαμε καλά και το μοιράσαμε σε μπολάκια. Ο χυλός αυτός άρεσε στα περισσότερα παιδιά που αφού ήταν και ζεστός, ζέστανε τις καρδιές μας έτσι κρύο που είχε σήμερα. Άντε και του χρόνου παιδιά, καλά Χριστούγεννα να φτάσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου