Το δέντρο των ευχών

Λόγω του κλίματος των ημερών είπαμε και γράψαμε ευχές σε καρδούλες κατακόκκινες και τις κρεμάσαμε στο δέντρο των ευχών, έξω από την τάξη μας.

Χριστουγεννιάτικα στολίδια

Η δική μου συνδρομή στο παζάρι του Συλλόγου Γονέων Και Κηδεμόνων είναι τα ακόλουθα στολίδια:

Ημερολόγια για τι νέο έτος

Καταπιαστήκαμε φέτος να φιλοτεχνήσουμε ημερολόγια για την καινούρια χρονιά και να τα πουλήσουμε στους δικούς μας, στους παπούδες μας, ώστε να ενισχύσουμε την προσπάθεια του Συλλόγου Γονέων Και Κηδεμόνων του σχολείου μας να συγκεντρώσει το ποσό που απαιτείται ώστε να εξοπλιστο'υν όλες οι τάξεις με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και προτζέκτορες. Σηκώσαμε όλοι μας, λοιπόν, μανίκια, και δουλεύουμε ασταμάτητα! Ιδού τα πρώτα αποτελέσματα:

¨"Αντρέας" ή "Βαρβάρα" ή Ασουρές ή Κολλυβόζουμο

       30 Νοεμβρίου σήμερα και το έθιμο στα χωριά μας επιβάλλει να βράσουμε και να μοιράσουμε "αντρέα". Τέτοια εποχή είναι το τέλος της σποράς και οι άνθρωποι για να ευχηθούν καλή ανάπτυξη των σπόρων κάτω από το έδαφος και επομένως καλή σοδειά, βράζουν σιτάρι με ξηρούς καρπούς, καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, λίγο καβουρδισμένα για περισσότερη γεύση, προσθέτουν σταφίδες και ζάχαρη για τη γλύκα, κανέλα για το άρωμα. Τη ζεστή και αρωματική αυτή σούπα τη σερβίρουν πρωί πρωί και τη μοιράζουν στους συγγενείς και γείτονες. Η γιαγιά μου, που ήρθε από την Ανατολική Ρωμυλία και τα ελληνόφωνα χωριά της σημερινής Βάρνας της Βουλγαρίας, έβαζε πάντα και μια χούφτα καλαμπόκι, που πάντα έσπερνε η οικογένεια, για τα ζώα. Γιατί κι αυτά ήταν σημαντικά για τον άνθρωπο τότε και την οικονομία της οικογένειας και ήθελαν τροφή! "Για τα ζωντανά", έλεγε και ανακάτευε καλά το χυλό της να μην κολλήσει. Τη σούπα αυτή την έβραζε ανήμερα του Αγιαντρέα, για να αντριέψει ο σπόρος και να μη χαθεί ούτε ένας, να βλαστήσουν όλοι και να δώσουν πλούσια σοδειά! Το έθιμο αλλού γίνεται της Αγίας Βαρβάρας και ο χυλός ονομάζεται βαρβάρα ή των Εισοδίων της Παναγίας και ονομάζεται πολυσπόρια. Το σίγουρο είναι πως κρατάει από την αρχαιότητα όπου οι Αθηναίοι το ετοίμαζαν ως προσφορά στη θεά Δήμητρα, θεά της γεωργίας την ίδια εποχή, για να έχουν καλή σοδειά τα χωράφια που μόλις είχαν σπείρει.
       Σήμερα, φάγαμε κι εμείς αντρέα, που έφερε η δασκάλα μας στην τάξη. Σε άλλους άρεσε και έφαγαν και δεύτερο πιάτο, σε άλλους όχι και τόσο! Όπως και να 'χει,ας ευχηθούμε "καλή σοδειά"στους γεωργούς της περιοχής μας!