Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Καλή Σαρακοστή!

Από την Καθαρή Δευτέρα αρχίζει η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ή Σαρακοστή. Είναι περίοδος νηστείας, εγκράτειας και προσευχής. Διαρκεί επτά εβδομάδες με τελευταία τη Μεγάλη Εβδομάδα που καταλήγει στην Ανάσταση. Για να μετράμε στην τάξη τις επτά αυτές εβδομάδες φτιάξαμε την κυρα - Σαρακοστή με τα επτά πόδια, όσα και οι εβδομάδες και την κρεμάσαμε στην τάξη. Η κυρα - Σαρακοστή είναι ντυμένη στα μαύρα, γιατί είναι καλόγρια και όλο προσεύχεται. Δεν έχει στόμα γιατί δεν τρώει, νηστεύει και κάθε εβδομάδα που θα περνάει, θα της τσακίζουμε ένα χάρτινο πόδι.
Καλή Σαρακοστή! Με το καλό να φτάσουμε Πάσχα και φέτος!

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Αποκριάτικα καπέλα

Σαν αποκριάτικη αμφίεση επιλέξαμε καπέλο πειρατή για τα αγόρια και καπέλο μάγισσας Κίρκης για τα κορίτσια.






Αποκριάτικα Έθιμα

Σήμερα, μετά την κατασκευή του χαρταετού, παίξαμε το παραδοσιακό παιχνίδι "χάσκα". Το έθιμο αυτό γινόταν την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς όταν, όλα τα εγγόνια πήγαιναν για "χρόνια πολλά" στη γιαγιά και στον παππού. Η γιαγιά τότε, έβραζε ένα σφιχτό αυγό, το έδενε με μια κλωστή και τα εγγονάκια της καθισμένα και με τα χέρια πίσω, προσπαθούσαν να φάνε το αυγό. Γιατί αυγό; Γιατί, έλεγε η γιαγιά, με αυγό κλείνουμε το στόμα απόψε και με το κόκκινο αυγό θα το ανοίξουμε το Πάσχα! Από την επόμενη μέρα, αρχίζει η Σαρακοστή, η περίοδος της νηστείας, που θα τελειώσει το Πάσχα και θα κρατήσει 7 εβδομάδες. Εμείς στην τάξη κάναμε τη χάσκα με λουκούμι που είναι πιο ωραίο από τ' αυγό αλλά και για να αχνιστούμε και να διασκεδάσουμε περισσότερο! Δείτε πόσο το χαρήκαμε....




Όπως καταλαβαίνετε, τα λουκούμια που έφερε η κυρία στην τάξη, δεν ήταν ένα, αλλά πολλά κι έτσι συμμετείχαν όλα τα παιδιά και περισσότερες φορές.
Έπειτα, ξεκρεμάσαμε τα μπαλόνια που φουσκώσαμε και στόλιζαν ως τώρα την τάξη μας και τα βγάλαμε στην αυλή για να τα σκάσουμε. Εκεί να δείτε εκτόνωση!!!!!




Και του χρόνου όλοι γεροί να φτάσουμε Αποκριά και Καθαρή Δευτέρα!

Κατασκευή παραδοσιακού χαρταετού!

Σήμερα το πρωί ήρθε στην τάξη μας ο κ. Γιάννης Σαμακοβλής, πατέρας του Κωστή, για να μας δείξει πώς φτιάχνεται ο χαρταετός. Είχε την καλοσύνη να φέρει όλα τα υλικά που χρειάζονται μαζί του και στο τέλος μας χάρισε  και το χαρταετό!!! Οι εξηγήσεις του ήταν λεπτομερέστατες και σαφείς και η υπομονή του μαζί μας -γιατί είμασταν λίγο ζωηροί- μεγάλη! Είχε την ευγενή καλοσύνη να μας τα εξηγεί όλα με απλά λόγια και το αποτέλεσμα όπως θα δείτε, ήταν καταπληκτικό!!! Στην αρχή μας εξήγησε πως ο χαρταετός γίνεται με καλάμια χωρισμένα στα δύο, τα δύο απ' αυτά έχουν ίσο μήκος και το ένα μικρότερο. Έπειτα, τα έδεσε στο κέντρο...
...σχηματίζοντας ένα εξάγωνο. Ένωσε τις άκρες των καλαμών με σπάγγο κι έπειτα το "έντυσε" με χαρτί στις αποχρώσεις που επέλεξαν τα παιδιά: πράσινο και σιέλ.
Γύρισε προσεκτικά το χαρτί πάνω στο σπάγγο και το κόλλησε με κόλλα.
Έπειτα, άνοιξε μια τρύπα στο κέντρο του χαρταετού και πέρασε το σπάγγο.
Έδεσε το σπάγγο από το κέντρο στις άκρες
κι όλα μαζί φτιάχνοντας μια νοητή πυραμίδα. Στο σημείο που κρατά ο κ. Γιάννης τους τρεις σπάγγους - τα ζύγια- δένουμε το κουβάρι μας απ' όπου ξετυλίγουμε όσο σπάγγο χρειαστεί. Όμως ένας σωστός χαρταετός που φιλοδοξεί να κάνει πολλά ταξίδια στον ουρανό, οφείλει να έχει και ουρά! Κίτρινη και πορτοκαλί η δική μας!

Και για να γίνει ακόμη πιο όμορφος του έβαλε και χρωματιστά κρόσσια στις πλαϊνές πλευρές.
 Έτοιμος ο χαρταετός μας! Αληθινός, που πετάει, όχι διακοσμητικός! Και δείτε τον πού πέταξε...
 ...στη γωνιά της τάξης μας, πάνω, ψηλά στο ταβάνι πάνω από τον πίνακα γενεθλίων και πάνω από τις αντωνυμίες και θα παρακολουθεί από κει το μάθημά μας και θα μαθαίνει κι αυτός γράμματα! Κι αν αντέξει ως την πρώτη εκδρομή που θα πάμε, θα τον πάρουμε μαζί μας να βγει κι αυτός να δει απέραντο ουρανό και να πετάξει, σαν τα όνειρά μας!

Εκ μέρους και όλων των μαθητών της τάξης μου σας ευχαριστούμε πολύ κ. Γιάννη, να είστε καλά!!
Περαστικά στα παιδάκια μου που αρρώστησαν, καλή αποκριά και καλή και Καθαρή Δευτέρα. Όλοι πάλι γεροί πίσω στην τάξη, την Τρίτη!

                                                       Καλή Σαρακοστή!

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Μικρομαγειρέματα...

Με αφορμή τη συνταγή του βιβλίου στο μάθημα της γλώσσας "Μικρομαγειρέματα" για τρουφομπαλίτσες, αποφασίσαμε όλοι μαζί, σήμερα που έλειπαν και οι μισές τάξεις σε επισκέψεις, να υλοποιήσουμε τη συνταγή του βιβλίου. Γι' αυτό, μετά την ώρα της γλώσσας, πήραμε τη λίστα με τα ψώνια που γράψαμε, πήραμε και τα χρήματα που συγκεντρώσαμε τα οποία διαχειριζόταν ως έκτακτος ταμίας, ο Κωστής, και γραμμή για το παντοπωλείο.
Μπήκαμε, χαιρετήσαμε ευγενικά και ψωνίσαμε τα απαραίτητα υλικά σύμφωνα με τη λίστα μας.

Πληρώσαμε το ποσόν, ξαναχαιρετήσαμε ευγενικά και φύγαμε με τα ψώνια.
Στη συνέχεια πήγαμε στο σχολείο, συγκεντρώσαμε τα υλικά κι αρχίσαμε να διαβάζουμε την εκτέλεση.
Τα παιδιά συμμετείχαν στην παρασκευή του γλυκού μας.
Σιγά σιγά όλα τα υλικά μπήκαν στον κάδο του μίξερ.
Τα υλικά ανακατεύτηκαν...
Έπλασε ο καθένας το δικό του τρουφάκι ...
Και στο τέλος τα απολαύσαμε!!!!!


Διακοσμήσαμε και την τάξη μας ανάλογα!!!

 Άντε και του χρόνου σπουδαιότερα μαγειρέματα!!!!!

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Αποκριάτικος στολισμός

Ήρθαν και οι απόκριες!! Λίγο νωρίς φέτος, αλλά τι να κάνουμε, θα γιορτάσουμε! Γι' αυτό τα παιδιά έφεραν πάμπολλα μπαλόνια τα φούσκωσαν και η κυρία έφτιαξε μια μεγάλη μπαλονάτη γιρλάντα που κι αυτή περιμένει τη σειρά της για παιχνίδι! Κρεμάσαμε κι έναν κλόουν στην πόρτα κι άλλη μια χρωματιστή γιρλάντα.


Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Πώς λύνουμε προβλήματα;

Τα προβλήματα μαθηματικών είναι δύσκολα γιατί απαιτούν ανώτερες νοητικές λειτουργίες (ανάλυση δεδομένων, αξιολόγηση και κρίση στην επιλογή των κατάλληλων πράξεων, σύνθεση νέων δεδομένων, κτλ). Οι μαθητές έχουν ιδέες επίλυσης προβλημάτων -άλλες φορές ορθές, άλλες όχι κι άλλες ημιτελείς. Ο δάσκαλος παρακολουθεί τον τρόπο σκέψης κι εντοπίζει το λάθος για να το διορθώσει. Κάποτε όμως, ακούγεται μόνο η ιδέα ενός ή επηρεάζονται οι υπόλοιποι από μία ιδέα κι ο δάσκαλος δεν έχει σαφή εικόνα για να ανατροφοδοτήσει. Ένας ευέλικτος τρόπος είναι να σημειώσει ο καθένας (ή όσοι έχουν σκεφτεί έναν τρόπο λύσης), τη σκέψη τους. Κατόπιν οι ιδέες διαβάζονται, ο δάσκαλος αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες, οι μαθητές διδάσκονται από την πιο οικεία λύση: του συμμαθητή τους!